Kalendarz adwentowy (28)

W tym roku udało mi się przygotować na wyjazd wakacyjny całkiem nieźle. Mam tutaj na myśli robótki, choć i na innych frontach również byłam gotowa niemal na wszystko (nawet pół szafki leków zabrałam, bo dziwnym trafem, jak nie wezmę lekarstw dla dzieciaków, to zawsze wtedy chorują). Na pierwszy ogień poszedł kalendarz adwentowy. Siedem haniowych drzemek i plansza jest gotowa. No, prawie gotowa, bo muszę jeszcze doszyć koraliki, które będą pełnić rolę wieszaczków i podszyć filc od spodu. W porównaniu z ogromem (jak dla mnie) hafciarskiej roboty, to już bułka z masłem. Nie będę Was katować tysiącami zdjęć wykonanych pod różnymi kątami. Dla przypomnienia wstawiam tylko zbliżenie scenki z szyldu kalendarza.

Niestety nie jest to koniec zmagań z kalendarzem, bowiem do wyszycia pozostało 25 zawieszek. Duże to one nie są, ale plastikowa kanwa z pewnością nie ułatwi zadania.

--------------------------------------------------

sabinka.t1: Bardzo dziękuję :-) No i najważniejsze: wczoraj dostałam przesyłkę z cudną zawartością :-) Ogromnie Ci dziękuję :-) Na pewno nie omieszkam pochwalić się nią :-)

chica: Jak widzisz, Izo kochana, nie zapomniałam o kalendarzu :-) Nie mniej jednak bardzo dziękuję za doping. Przyda się przy tych zawieszkach :-)

Vilemoo, jewa, Marzena, Ata, Olenkaja: Dziękuję bardzo :-)

Haftowane prezenty: Dziękuję pięknie :-) Metryczkę wyszywałam około półtora miesiąca (niejedna z Was machnęłaby ją w tydzień), ale robiłam to z doskoku: bywały dni, że nie postawiłam ani jednego krzyżyka, a raz zdarzyło się, że pół nocy przesiedziałam nad nią.

aaannusia: Bardzo dziękuję :-) W sumie nie było trudno wprowadzić świeżość w świat metryczek, bo wyszywałam korzystając z zestawu, który jeszcze nie tak dawno był nowością DMC ;-D

myszUlandia: Dziękuję :-) Sądzę, że masz rację i chyba rzeczywiście skuszę się na wyszycie dodatkowych danych.

mamuska73: Widzę, że mamy podobne poglądy. Właśnie z powodów, które wymieniłaś zatrułam życie Panu Mężowi (jego zdaniem Hania jest za mała na przedszkole), zaparłam się zadnimi nogami i postawiłam na swoim. Na szczęście miałam Teściów po swojej stronie.

damar5: Dziękuję :-) Tych robótek to aż tak wiele nie będzie biorąc pod uwagę fakt, że cały miesiąc urlopu miałam. Coś jednak udało się nadłubać ;-) A z kupnem samochodu to niestety tak jest: człowiek musi porządnie nalatać się, żeby kupić coś sensownego. Przyznać muszę, że nam się bardzo poszczęściło w tym względzie.

Anek73: Nie ma za co :-) Cała przyjemność po mojej stronie :-)